Medytacja Anapanasati lub medytacja Oddechu to rodzaj medytacji, która skupia umysł za pomocą oddychania. Służy nie tylko do uspokojenia umysłu i oczyszczenia go z bezużytecznego bałaganu, który mógł się tam nagromadzić, ale także pomaga promować uważność i poczucie świadomości. Jest to pierwszy temat medytacji przedstawiony przez Buddę w Maha-satipatthana Sutcie, Wielkiej Rozprawie o Podstawach Uważności.
Wymaga to jednak dużej koncentracji, konsekwencji i staranności, ponieważ umysłowi nie jest łatwo pozostać zbyt skoncentrowanym na oddychaniu przez dłuższy czas.
Ta medytacja jest bardzo ważna dla mnichów buddyjskich, ponieważ Budda kładł duży nacisk na znaczenie tego rodzaju medytacji dla osiągnięcia oświecenia. Mówi się, że gdy Budda siedział pod drzewem Boddhisatwy i czekał na osiągnięcie oświecenia, praktykuje Anapana sati, czyli medytację oddechu. To właśnie ta medytacja pomogła mu oczyścić umysł i skoncentrować go na otrzymaniu tej jednej odpowiedzi na uniwersalne pytanie.
Kroki do tej medytacji są proste i łatwe do naśladowania. Pierwszym krokiem jest znalezienie wygodnego i cichego miejsca, w którym możesz usiąść i praktykować medytację bez obawy, że zostaniesz zakłócony przed zakończeniem procedury. Pozbądź się telefonów komórkowych i laptopów, ponieważ mogą one rozpraszać uwagę.
Kiedy już osiedlisz się na miejscu, zdecyduj o postawie. Możesz wybrać postawę chodzenia lub leżenia, ale nie jest to zalecane. Trzymanie się podstaw jest czasami najlepsze, więc po prostu siedzenie z wyprostowanymi plecami, zrelaksowanym ciałem i rękami na kolanach jest najlepszą postawą do zastosowania.
Następnym krokiem jest rozpoczęcie procedury oddychania. Zacznij od skoncentrowania się na oddechu i stopniowego jego spowolnienia. Przy każdym wdechu poczuj całe swoje ciało, a przy każdym wydechu poczuj swoje istnienie. Pozbądź się wszystkich rozproszeń i poczuj, że twój umysł staje się pusty. Kiedy twój umysł się uspokoi lub uspokoi, zacznij koncentrować się na określonym punkcie na twarzy – oku, nosie, uchu lub ustach. Aby wzmocnić koncentrację, koncentruj się w tym momencie na przepływie oddechu. Możesz nawet zacząć liczyć oddechy podczas wdechu i wydechu.
Kiedy już osiągniesz skupienie lub ciszę umysłu, możesz użyć tego, aby zrealizować swój cel związany z medytacją. Doświadczeni medytujący często koncentrują się na oddychaniu, aby poczuć równowagę i przepływ energii w naszym ciele oraz jego interakcje z otoczeniem. Następnie przystępują do kontrolowania przepływu energii życiowej i leczenia ran, łagodzenia bólu i tak dalej.
Możesz wytrwać, aby wydłużyć oddech i uspokoić swój umysł, jeśli jest wzburzony, możesz rozważać kwestie, które musisz wyjaśnić lub lubić Buddę, możesz siedzieć i czekać na oświecenie. Przez cały czas trwania medytacji skup się na jednej rzeczy. To może być wszystko, ale nie skup się na rozproszeniu.
Uważność oddychania jest trudna do rozwinięcia. Często praktykujący osiągają ostateczny etap koncentracji, w którym odczuwają przyjemność, która jest powszechnie nazywana uniesieniem. Radość pojawia się u różnych medytujących w różnych formach. Dla niektórych jest to zwiększone poczucie koloru lub cechy, dla innych jest to doznanie fizyczne.
Kiedy osiągniesz ten punkt, musisz skoncentrować się na punkcie skupienia z całą swoją energią i nie rozpraszać się próbami analizy tego uniesienia. Zrównoważony i równomierny skupienie jest wymagane, aby utrzymać jego wysoki poziom koncentracji i pomóc twojemu umysłowi wejść głębiej niż ten punkt. Jednak nieczęsto zdarza się, że medytujący, zwłaszcza nowicjusze, są w stanie osiągnąć ten punkt ostatecznego skupienia.
Medytacja to doskonała praktyka, która pomoże ci stać się bardziej uważnym i świadomym wszystkiego, co cię otacza. Może pomóc Ci całkowicie zmienić swoje życie.